Het is avond. Het lijkt donkerder te zijn dan anders. Op de tafel liggen papieren wijdverspreid. De woorden ‘wat laten we achter’ op een van de vellen doen pijn aan mijn ogen.
Ja, het huis waarin we wonen is te groot geworden. Deze is gevuld met verwachtingen, dromen en activiteiten die in ons huidige bestaan geen voet meer aan de grond krijgen.
Dus het is tijd om te gaan verhuizen. Maar O, wat zou ik deze papieren graag door de versnipperaar laten verdwijnen!
Beiden hebben we een pen in de hand, we stellen elkaar vragen, wat had jij voor ogen voor ons huwelijk? wat heb je deze jaren los moeten laten aan dromen? en schrijven de antwoorden op.
De opsomming van wat we achterlaten, is in rap tempo gegroeid. De lijst van wat we meenemen is schrijnend kort.
Tranen staan in mijn ogen, mijn man zucht diep. Wat doet dit pijn. Door het verdriet in woorden te vatten, geven we een bestaan aan dat wat het in stilte niet had.
Zoals M.Keirse treffend zei: ‘rouwen is rouwarbeid’. Deze arbeid vraagt om tijd en aandacht.
“Door het verdriet in woorden te vatten, geven we een bestaan aan dat wat
het in stilte niet had.”
We nemen de tijd om dat wat er niet mee kan te ‘begraven’, en achter je te laten op weg naar de toekomst. En nee, het is geen passief wachten. Het is tijd nemen, afscheid nemen van onze dromen en verlangens. Om nieuwe betekenis te vinden en een nieuwe passende toekomst op te bouwen.
—
Een aantal maanden later, staat de verhuiswagen voor de deur. We gaan verder. We hebben ideeen. Na jaren niet als gezin aan tafel kunnen eten, maken we een bank waar ik liggend aan tafel kan aansluiten. We zien uit naar wat voor ons ligt, daar waar niet dat wat niet kan leidend is, maar dat wat we wel mogelijk kunnen maken. We zien uit naar dat waarin we kunnen bouwen en kunnen zijn met wie we nu zijn en wat we hebben.
Foto: Ryu Orn – Unsplash
Over deze blogs
Morgen dans je weer! dat is waar ik voor sta. Ook voor jou. Ga naar www.morgendansjeweer.nl voor gesprek, coaching en begeleiding.
Thema’s
Bekijk ook deze thema's:
Rouw
Omgaan met chronische pijn en trauma gaat gepaard met rouw en verlies. Met verlies dat nog geen einde kent.
Trauma
Emoties die je overrulen zijn pijnlijk, daarom is onze eerste neiging om deze uit de weg te gaan. En toch, zonder het aangaan (…)
Chronische pijn
Het eerste wat je doet als je pijn hebt, is op zoek gaan naar een oplossing. Had jij ook verwacht dat je daarna je leven (…)
Fawn
Fawning is een minder bekende overlevingsstrategie naast de bekende freeze, fight en flight-mechanismen.