Rouw
Dankbaarheid versus Rouw
“Ik voel me niet fijn afgelopen week, onrustig en ik begrijp het niet. Ik dacht dat ik best om kon gaan met mijn Long Covid klachten. zegt Mirjam. Ik weet dat het goed voor me is om niet te veel in mijn hoofd te gaan, want dat werkt averechts. Ik ben echt wel veerkrachtig en ben van mezelf een doorzetter. Waarom voel ik toch weer zoveel strijd over wat er niet gaat? Ik ben echt wel dankbaar voor waar ik nu sta, het is zoveel slechter geweest!”
Twee innerlijke overtuigingen strijden om voorrang. Enerzijds is ze de dankbaar, anderzijds is rouw voelbaar. Verdriet dat zo ineens weer om de hoek komt kijken, gevoel waar ze het liefst bij weg gaat. Zowel dankbaarheid als verdriet krijgt een stoel in de ruimte waar we zitten. Op welke stoel is er voor jou rouw en waar de dankbaarheid? Mag ik je vragen om een van beide plaats te nemen? ‘Ja, zegt ze, ietwat frustratie en weerstand klinkt in de ondertoon, maar ik heb echt wel er is wel ruimte geweest voor rouw, daar heb ik aandacht aan gegeven. (…)’
Ik zet een derde stoel neer, en als ze op die derde stoel plaatsneemt zeg ik: Vertel eens, vraag ik haar als ze daar zit: Mirjam vertelt zojuist (ik herhaal haar woorden) wat denk jij over wat Mirjam zojuist vertelde (ik herhaal haar woorden) Ik weet niet wíe er zit, al vermoed ik het wel. Ik ben nog nauwelijks uitgesproken of het deel op deze positie brandt los: ‘Ze moet zich niet aanstellen! Ze had al lang beter kunnen zijn als (…)’ en hij neemt geen blad voor de mond, deze kritische bezetter in Mirjam gaat lós. Is meedogenloos!
Terug op haar eigen plek herhaal ik de stem van deze meedogenloze bezetter. Ze krimpt ineen en tranen springen in haar ogen. Het is niet eerlijk wat hij zegt, maar dit is ook hoe het voelt. Wat naar!
Vanaf de plek van haar rouwende – ik vertelt ze wat ze gemist heeft, wat deze bezetter allemaal saboteert en voor welke schade deze heeft gezorgd in haar leven. Tranen stromen over haar wangen. Het levende verlies krijgt stem. Dat wat zo erkenning verdient en nodig heeft. De kritische stem van de bezetter doet een stap naar achter. Het uitspreken van wat onder water moest blijven geeft ruimte aan haar gevoelens. De innerlijke strijd komt zichtbaar tot rust.
Wat heeft jouw lichaam je te vertellen?
Psychodrama
Door de bezetter een stoel te geven en ruimte om zich uit te spreken wordt de verdeeldheid zichtbaar. Op zo’n manier dat het haar keuze vrijheid geeft om wat er onder schuil gaat. Het is een begin van het verbreken van de macht van deze bezetter. Woorden geven aan dat wat schuilgaat onder de bezetting.
Levend verlies
Bij verlies wat (nog) geen einde kent, is er sprake van periodieke intense rouw en pijn, aldus Rouwdeskundige M.Keirse. Er is geen afsluiting van deze periode. Voortdurend vinden gedurende de jaren situaties plaats waar je met je verlies geconfronteerd wordt. Met een chronische ziekte of pijn naar een winkel gaan, je onder de mensen begeven of uit eten gaan is verre vanzelfsprekend en confronteert je met hoe gezonde anderen hun leven leiden.
Rouw komt en gaat in golven. Je kunt deze niet bedwingen. Je mag mild zijn voor je gevoelens en emoties, zoals deze zich aandienen. En wat moeilijk is het als dit er niet mag zijn.
Omgaan met chronische pijn en trauma is ook rouwen
Wat we nog niet lang beseffen, is dat onverwerkt trauma, verlies en verdriet invloed heeft op ons lichaam. Volgens de Westerse zienswijze, staan lichaam en ziel niet met elkaar in verbinding. Het lichaam vertelt ons echter wél veel en het wordt tijd dat daar met mildheid aandacht voor is. Trauma wordt tot op celniveau in het lichaam opgeslagen.
Het lichaam spreekt een taal die lang niet altijd in woorden is uit te drukken. Ziekte, depressie, mentale of lichamelijke pijn vraagt om aandacht, ook als je niet weet hoe je ermee om moet gaan. Emoties en pijn die je overrulen zijn pijnlijk, daarom is onze eerste neiging om deze uit de weg te gaan. En toch, zonder het aangaan blijft het bij je en beïnvloedt het je emotionele en/of fysieke gezondheid.
Wat heeft jouw lichaam je te vertellen?
Thema’s
Bekijk ook deze thema's:
Trauma
Emoties die je overrulen zijn pijnlijk, daarom is onze eerste neiging om deze uit de weg te gaan. En toch, zonder het aangaan blijft
Chronische pijn
Het eerste wat je doet als je pijn hebt, is op zoek gaan naar een oplossing. Had jij ook verwacht dat je daarna je leven (…)
Seksueel Misbruik
Of het nu één keer gebeurde, gering lijkt of herhaaldelijk misbruik is: de dader heeft iets essentieels van jou geroofd!
Pijneducatie
Het begrijpen van pijn betekent niet dat de pijn ook daadwerkelijk verandert. De vicieuze cirkel van pijn is echter wel te doorbreken.